- мақом
- I[مقام]а1. ҷои қиём, ҷои истодан, ҷойгоҳ; ҷой, маҳал, мавзеъ2. маврид, вақти мувофиқи коре, фурсати муносиб; ҳар сухан ҷоеву ҳар нукта мақоме дорад (зарб.); мувофиқи мақом дар мавридаш; дар омади гап3. мартаба, рутба, манзалат4. вазъи ҳуқуқӣ: мақоми давлатӣ додан ба чизе ба дараҷаи давлатӣ бардоштан5. нав. дастгоҳи маъмурӣ, орган; дар мақоми… дар мавриди…, дар мавқеи…; мақом доштан а) ҷой доштан, ҷойгир шудан; б) мавқеъ доштан, қадру эътибор доштанII[مقام]1. мус. номи қисмҳои мусиқии классикии тоҷик «Шашмақом», ки ҳар яки он оҳангу тарона ва ғазалҳои зиёдеро дар бар гирифта, аз ду ҷузъи асосии созӣ («Мушкилот») ва овозӣ («Наср») иборат мебошад2. оҳанг, соз, наво; мақоми ҳузноварро навохтан, мақомҳои форами халқиро навохтан, ба мақоми доира рақс кардан, ба мақоми мусиқӣ қадам партофтан3. гуфт. тарз, тариқ: ба сад мақом гап задан4. гуфт., маҷ. нозу ишва, карашма; мақом кардан нозу ғамза кардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.